Palmpaschen - Palmpasen in Ootmarsum

De Laatste zondag van de vastenperiode. Kinderen lopen met een palmpasen door het stadje Ootmarsum.

Pallem, Pallem neen, hij durft niet de kleuter; zijn stemmetje klinkt hem zoo vreemd in de stille straten van ons stadje op dien Zondag voor Paschen. En daarom zwijgend en moeilijk zijn „palmpaschen” torsend, slaat hij de richting in van ’t marktpleintje, waar reeds meerdere van zijn kornuiten zich verzameld hebben. Al grooter wordt de troep en ’t valt ons op, dat allen gestoken zijn in een nieuw pakje, nieuwe schoenen en nieuwe pet. Allen dragen een palmpaschen in hun handen en we hebben een oogen-blik gelegenheid dezen van naderbij te beschouwen. Een aantal palmtakken zijn stevig om het boveneind van een ellenlangen stok saam-gebonden. Een rad van koekdeeg werd op dien aangepunten stok gestoken, verder een appel en daarboven op een haan van ’hzelfde deeg. Krakelingen, vijgen en rozijnen werden aan een draad geregen en slingersgewijze aan den palmpaschen bevestigd. Denkt men voltallig te zijn, dan stelt de stoet zich in beweging, eerst schuchter, dan harder en ten slotte luidkeels zingend:

„Pallem, pallem paoschgen,
Laot de hoonder kraoschgen,
Hei, koerei! Hei, koerei!
Nog éénen Zoondag Dan kriege wej 'n ei!”

Zoo doortrekt men de meeste straten van het stadje, waarbij de belangstelling der ouderen steeds groot is. Het loopen met een „palmpaschen” was sedert onheuglijke tijden hier te lande vrij algemeen in gebruik. Maar men weet het, al die oude gebruiken en gewoonten beginnen, jammer genoeg, de wereld uit en in ’t vergeetboek te raken. Gelukkig houdt een deel van Twenthe en speciaal het stadje Ootmarsum ze nog in eere.

De beteekenis van de palmpaschen ligt voor de hand, ook het rad, de haan, krakelingen enz. hebben hun beteekenis, maar de verklaring hiervan zou ons te ver voeren.

bron: vvv gids uit 1930

Zie ook: Paasgebruiken Ootmarsum.